basilicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien βασιλικός, basilikós (« royal »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | basilicus | basilică | basilicum | basilicī | basilicae | basilică | 
| Vocatif | basilice | basilică | basilicum | basilicī | basilicae | basilică | 
| Accusatif | basilicum | basilicăm | basilicum | basilicōs | basilicās | basilică | 
| Génitif | basilicī | basilicae | basilicī | basilicōrŭm | basilicārŭm | basilicōrŭm | 
| Datif | basilicō | basilicae | basilicō | basilicīs | basilicīs | basilicīs | 
| Ablatif | basilicō | basilicā | basilicō | basilicīs | basilicīs | basilicīs | 
basilicus
Synonymes
Apparentés étymologiques
Références
- « basilicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage