autumnus
Latin
Étymologie
- Autumnus ou auctumnus (l’orthographe n'est pas certaine) était d'abord un nom de divinité, comme Vertumnus, Portumnus, Flora, Aurora. La désinence est celle d'un participe moyen.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | autumnus | autumnă | autumnum | autumnī | autumnae | autumnă |
| Vocatif | autumne | autumnă | autumnum | autumnī | autumnae | autumnă |
| Accusatif | autumnum | autumnăm | autumnum | autumnōs | autumnās | autumnă |
| Génitif | autumnī | autumnae | autumnī | autumnōrŭm | autumnārŭm | autumnōrŭm |
| Datif | autumnō | autumnae | autumnō | autumnīs | autumnīs | autumnīs |
| Ablatif | autumnō | autumnā | autumnō | autumnīs | autumnīs | autumnīs |
autumnus \auˈtum.nus\
Synonymes
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | autumnus | autumnī |
| Vocatif | autumne | autumnī |
| Accusatif | autumnum | autumnōs |
| Génitif | autumnī | autumnōrum |
| Datif | autumnō | autumnīs |
| Ablatif | autumnō | autumnīs |
autumnus masculin
- Automne, arrière-saison.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Figuré) Productions automnales.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes
Dérivés
- autumnālis (« automnal »)
- postautumnālis (« qui vient ou mûrit après l'automne »)
- autumnāscit (« se changer en automne »)
- autumninus (« d'automne »)
- autumnitās (« temps automnal »)
- autumno (« annoncer l'automne »)
Vocabulaire apparenté par le sens
Références
- « autumnus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- Pour l'étymologie : Michel Bréal et Anatole Bailly, Dictionnaire étymologique latin, Hachette, Paris, 1885 → consulter cet ouvrage