attrit
Français
Étymologie
- Du latin attritus.
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | attrit \a.tʁi\ |
attrits \a.tʁi\ |
| Féminin | attrite \a.tʁit\ |
attrites \a.tʁit\ |
attrit \a.tʁi\
- (Religion) Pénétré d'attrition.
Une âme attrite.
Traductions
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Références
- « attrit », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877 → consulter cet ouvrage