attritus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | attritŭs | attritūs | 
| Vocatif | attritŭs | attritūs | 
| Accusatif | attritum | attritūs | 
| Génitif | attritūs | attrituum | 
| Datif | attritūi ou attritū | attritibus | 
| Ablatif | attritū | attritibus | 
attritus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | attritus | attrită | attritum | attritī | attritae | attrită | 
| Vocatif | attrite | attrită | attritum | attritī | attritae | attrită | 
| Accusatif | attritum | attrităm | attritum | attritōs | attritās | attrită | 
| Génitif | attritī | attritae | attritī | attritōrŭm | attritārŭm | attritōrŭm | 
| Datif | attritō | attritae | attritō | attritīs | attritīs | attritīs | 
| Ablatif | attritō | attritā | attritō | attritīs | attritīs | attritīs | 
attritus \Prononciation ?\
- Participe passé de attero.