astute
Anglais
Étymologie
- Du latin astutus.
Adjectif
| Nature | Forme |
|---|---|
| Positif | astute |
| Comparatif | astuter |
| Superlatif | astutest |
astute \əsˈtjuːt\
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « astute [Prononciation ?] »
- Sud de l'Angleterre (Royaume-Uni) : écouter « astute [Prononciation ?] »
Italien
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | astuto \a.ˈstu.to\ |
astuti \a.ˈstu.ti\ |
| Féminin | astuta \a.ˈstu.ta\ |
astute \a.ˈstu.te\ |
astute \a.ˈstu.te\
- Féminin pluriel de astuto.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Étymologie
Adverbe
astūtē \Prononciation ?\ (comparatif : astutius, superlatif : astutissime)
- Adroitement, avec ruse, avec astuce.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme d’adjectif
astute \Prononciation ?\
- Vocatif masculin singulier de astutus.
Références
- « astute », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage