assiduus

Latin

Étymologie

(Adjectif) Dérivé de assideo, avec le suffixe -uus.
(Nom commun) substantivation de l’adjectif assiduus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif assiduus assiduă assiduum assiduī assiduae assiduă
Vocatif assidue assiduă assiduum assiduī assiduae assiduă
Accusatif assiduum assiduăm assiduum assiduōs assiduās assiduă
Génitif assiduī assiduae assiduī assiduōrŭm assiduārŭm assiduōrŭm
Datif assiduō assiduae assiduō assiduīs assiduīs assiduīs
Ablatif assiduō assiduā assiduō assiduīs assiduīs assiduīs

assiduus \Prononciation ?\ ; première classe

  1. Assidu, persévérant, opiniâtre, obstiné, tenace, continuel, permanent, ininterrompu.
    • fuit adsiduus mecum  (Cicéron. Cael. 4.10)
      il était sans cesse avec moi.
  2. Qui est continuellement quelque part.
    • adsiduus Romae  (Cicéron, Amer. 81)
      demeurant constamment à Rome.

Variantes

  • adsiduus

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif assiduus assiduī
Vocatif assidue assiduī
Accusatif assiduum assiduōs
Génitif assiduī assiduōrum
Datif assiduō assiduīs
Ablatif assiduō assiduīs

assiduus \Prononciation ?\  ; 2e déclinaison

  1. Un assidu, contribuable du régime censitaire (par opposition au proletarius).
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références