aprunus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | aprunus | aprună | aprunum | aprunī | aprunae | aprună | 
| Vocatif | aprune | aprună | aprunum | aprunī | aprunae | aprună | 
| Accusatif | aprunum | aprunăm | aprunum | aprunōs | aprunās | aprună | 
| Génitif | aprunī | aprunae | aprunī | aprunōrŭm | aprunārŭm | aprunōrŭm | 
| Datif | aprunō | aprunae | aprunō | aprunīs | aprunīs | aprunīs | 
| Ablatif | aprunō | aprunā | aprunō | aprunīs | aprunīs | aprunīs | 
aprunus \Prononciation ?\
- Variante de aprugnus.
Références
- « aprunus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage