antecedens

Latin

Étymologie

Substantivation du participe du verbe antecedo.

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif antĕcĕdens antĕcĕdens antĕcĕdens antĕcĕdentēs antĕcĕdentēs antĕcĕdentia
Vocatif antĕcĕdens antĕcĕdens antĕcĕdens antĕcĕdentēs antĕcĕdentēs antĕcĕdentia
Accusatif antĕcĕdentem antĕcĕdentem antĕcĕdens antĕcĕdentēs antĕcĕdentēs antĕcĕdentia
Génitif antĕcĕdentis antĕcĕdentis antĕcĕdentis antĕcĕdentium antĕcĕdentium antĕcĕdentium
Datif antĕcĕdentī antĕcĕdentī antĕcĕdentī antĕcĕdentibus antĕcĕdentibus antĕcĕdentibus
Ablatif antĕcĕdentī antĕcĕdentī antĕcĕdentī antĕcĕdentibus antĕcĕdentibus antĕcĕdentibus

antĕcĕdens \Prononciation ?\ deuxième classe faux imparisyllabique

  1. Participe présent de antecedo marcher devant »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif antĕcĕdens antĕcĕdentia
Vocatif antĕcĕdens antĕcĕdentia
Accusatif antĕcĕdens antĕcĕdentia
Génitif antĕcĕdentis antĕcĕdentium
Datif antĕcĕdentī antĕcĕdentibus
Ablatif antĕcĕdentī antĕcĕdentibus

antĕcĕdens \Prononciation ?\ neutre 3e déclinaison, faux imparisyllabique

  1. Antécédent.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références