ansées
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | ansé \ɑ̃.se\ |
ansés \ɑ̃.se\ |
| Féminin | ansée \ɑ̃.se\ |
ansées \ɑ̃.se\ |
ansées \ɑ̃.se\
- Féminin pluriel de ansé.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe anser | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | ||
| (féminin pluriel) ansées | ||
ansées \ɑ̃.se\
- Participe passé féminin pluriel du verbe anser.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Forme de verbe
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | ansë \Prononciation ?\ |
ansës \Prononciation ?\ |
| Féminin | ansée \Prononciation ?\ |
ansées \Prononciation ?\ |
ansées \Prononciation ?\ féminin
- Participe passé féminin pluriel du verbe anser.
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | ansë \Prononciation ?\ |
ansës \Prononciation ?\ |
| Féminin | ansée \Prononciation ?\ |
ansées \Prononciation ?\ |
ansées \Prononciation ?\ féminin
- Féminin pluriel de ansë.
Références
- Régis Auffray, Le petit Matao, Rue des Scribes, 2007, ISBN 978-2-906064-64-5, page 86