ansée
Français
Forme d’adjectif
ansée \ɑ̃.se\
- Féminin singulier de ansé.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe anser | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | ||
| (féminin singulier) ansée | ||
ansée \ɑ̃.se\
- Participe passé féminin singulier du verbe anser.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Forme de verbe
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | ansë \Prononciation ?\ | ansës \Prononciation ?\ | 
| Féminin | ansée \Prononciation ?\ | ansées \Prononciation ?\ | 
ansée \Prononciation ?\ féminin
- Participe passé féminin singulier du verbe anser.
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | ansë \Prononciation ?\ | ansës \Prononciation ?\ | 
| Féminin | ansée \Prononciation ?\ | ansées \Prononciation ?\ | 
ansée \Prononciation ?\ féminin
- Féminin singulier de ansë.
Références
- Régis Auffray, Le petit Matao, Rue des Scribes, 2007, ISBN 978-2-906064-64-5, page 86