anizo

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine aniz (« anis ») et de la finale -o (substantif)[1].

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif anizo
\a.ˈni.zo\
anizoj
\a.ˈni.zoj\
Accusatif anizon
\a.ˈni.zon\
anizojn
\a.ˈni.zojn\

anizo \a.ˈni.zo\

  1. Anis, espèce de plante de la famille des Apiaceae, dont le nom scientifique est Pimpinella anisum.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Anis, fruit de la plante du même nom.
    • Ve al vi, skribistoj kaj Fariseoj, hipokrituloj! ĉar vi pagas dekonaĵojn de mento kaj de anizo kaj de kumino, kaj forlasis la pli gravajn aferojn de la leĝo: juĝon kaj kompaton kaj fidon. Sed ĉi tiujn vi devus fari, kaj la aliajn ne preterlasi.  (Britaj pastroj, Nova Testamento, Sankta Mateo, 23:23, 1906  lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine aniz 

  • anizo
  • aniza
  • anizolo
  • anizaldehido
  • anizodora
  • anizesenco
  • butilhidroksianizolo
  • stelanizo

Vocabulaire apparenté par le sens

→ Ce mot est dans la thématique des épices, aromates et condiments.

Prononciation

  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « anizo [a.ˈni.zo] »
  • France (Toulouse) : écouter « anizo [a.ˈn̪ːi.zo] »

Voir aussi

  • anizo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Sources

Bibliographie

Étymologie

mot composé de:
  • aniz-, emprunté, via le latin anisum, du grec ancien άνισον (anison) « id. » et
  • -o « substantif »

Nom commun

Singulier Pluriel
anizo
\Prononciation ?\
anizi
\Prononciation ?\

anizo \a.ˈni.zɔ\

  1. Anis.