animans

Latin

Étymologie

substantivation du participe du verbe animo.

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif animans animans animans animantēs animantēs animantia
Vocatif animans animans animans animantēs animantēs animantia
Accusatif animantem animantem animans animantēs animantēs animantia
Génitif animantis animantis animantis animantium animantium animantium
Datif animantī animantī animantī animantibus animantibus animantibus
Ablatif animantī animantī animantī animantibus animantibus animantibus

animans \Prononciation ?\ deuxième classe faux imparisyllabique

  1. Participe présent de animo :
    1. Animé, vivant.
      • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif animans animantēs
Vocatif animans animantēs
Accusatif animantem animantēs
Génitif animantis animantum
Datif animantī animantibus
Ablatif animantĕ animantibus

animans \Prononciation ?\ masculin et féminin identiques 3e déclinaison, imparisyllabique

  1. Être vivant.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références