anilin
: Anilin
Étymologie
- De l’allemand Anilin.
Nom commun
anilin \Prononciation ?\
- (Chimie) Aniline.
Étymologie
- De l’allemand Anilin.
Nom commun
anilin \Prononciation ?\
- (Chimie) Aniline.
Étymologie
- De l’allemand Anilin.
Nom commun
anilin \ɒ.ni.lin\
- (Chimie) Aniline.
Étymologie
- De l’allemand Anilin.
Nom commun
| Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | anilin | — | — |
| Accusatif | anilin | — | — |
| Génitif | anilina | — | — |
| Datif | anilinu | — | — |
| Instrumental | anilinom | — | — |
| Locatif | anilinu | — | — |
anilin \Prononciation ?\ masculin inanimé singulier
- (Chimie) Aniline.
Étymologie
- De l’allemand Anilin.
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Indénombrable | anilin | anilinen |
| Neutre | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Indénombrable | anilin | anilinet |
anilin \Prononciation ?\
- (Chimie) Aniline.
Étymologie
- De l’allemand Anilin.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | anilin | aniliny |
| Génitif | anilinu | anilinů |
| Datif | anilinu | anilinům |
| Accusatif | anilin | aniliny |
| Vocatif | aniline | aniliny |
| Locatif | anilinu | anilinech |
| Instrumental | anilinem | aniliny |
anilin \Prononciation ?\ masculin inanimé
- (Chimie) Aniline.
Étymologie
- De l’allemand Anilin.
Nom commun
anilin \Prononciation ?\
- (Chimie) Aniline.
Étymologie
- De l’allemand Anilin.
Nom commun
anilin \Prononciation ?\
- (Chimie) Aniline.
Prononciation
- Viêt Nam (Hô-Chi-Minh-Ville) : écouter « anilin [Prononciation ?] »