angaria
: -angaria
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe angarier | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on angaria | ||
angaria \ɑ̃.ɡa.ʁja\
- Troisième personne du singulier du passé simple de angarier.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Italien
Étymologie
- Du latin angaria.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| angaria \Prononciation ?\ |
angarie \Prononciation ?\ |
angaria \Prononciation ?\ féminin
- Perquisition de moyens de transport.
Diritto di angaria : diritto del belligerante di requisire con indennizzo, per necessità bellica, le navi mercantili…
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Références
- « angaria », dans Treccani, Dictionnaire, encyclopédie et thésaurus italien en ligne → consulter cet ouvrage
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | angariă | angariae |
| Vocatif | angariă | angariae |
| Accusatif | angariăm | angariās |
| Génitif | angariae | angariārŭm |
| Datif | angariae | angariīs |
| Ablatif | angariā | angariīs |
angaria \Prononciation ?\ féminin
Dérivés
- angarialis (« qui a trait aux corvées de charroi »)
- angario (« réquisitionner pour des corvées de transport »)
- parangaria (« corvée ou prestation extraordinaire »)
Références
- « angaria », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « angaria », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe angariar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| você/ele/ela angaria | ||
| Impératif | Présent | (2e personne du singulier) angaria |
angaria \ɐ̃.gɐ.ˈɾi.ɐ\ (Lisbonne) \ə̃.ga.ˈɾi.jə\ (São Paulo)