analogus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ἀνάλογος, análogos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | analogus | analogă | analogum | analogī | analogae | analogă |
| Vocatif | analoge | analogă | analogum | analogī | analogae | analogă |
| Accusatif | analogum | analogăm | analogum | analogōs | analogās | analogă |
| Génitif | analogī | analogae | analogī | analogōrŭm | analogārŭm | analogōrŭm |
| Datif | analogō | analogae | analogō | analogīs | analogīs | analogīs |
| Ablatif | analogō | analogā | analogō | analogīs | analogīs | analogīs |
analogus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Références
- « analogus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage