amoros
Étymologie
- De amor.
Adjectif
amoros masculin (féminin : amoroza)
- Amoureux.
- Can vei vostras faissos — (Bernart de Ventadour, Lo gens tems de pascor)
 E.ls bels olhs amoros,
 Be.m meravilh de vos
 Com etz de mal respos.
 E sembla.m trassios,
 Can om par francs e bos
 E pois es orgolhos
 Lai on es poderos.- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
 
- Amors, enquera.us preyara — (Bernart de Ventadour, Amors, enquera.us preyara)
 Que.m fossetz plus amoroza,
 C’us paucs bes desadolora
 Gran re de mal ! e paregra
 S’era n’aguessetz merce.
 Car de me no.us en sove
 Mas e.m pes qu’enaissi.m prenha
 Com fetz al comensamen,
 Can me mis al cor la flama
 De leis que.m fetz estar len,
 C’anc no m’en detz jauzimen.- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
 
 
Étymologie
- (Nom commun) : Dérivé de amor, avec le suffixe -os.
- (Adjectif) : substantivisation de l'adjectif (1).
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | amoros \a.mu.ˈrus\ | amoroses \a.mu.ˈru.zes\ | 
| Féminin | amorosa \a.mu.ˈru.zo̞\ | amorosas \a.mu.ˈru.zo̞s\ | 
amoros \a.mu.ˈɾus\ masculin (graphie normalisée)
- (Limousin) Amoureux.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| amoros \a.mu.ˈɾus\ | amoroses \a.mu.ˈɾuzes\ | 
amoros \a.mu.ˈɾus\ masculin (graphie normalisée) (pour une femme, on dit : amorosa)
- (Limousin) Amoureux
Variantes dialectales
- amorós (Languedocien)
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- Yves Lavalade, Dictionnaire d’usage occitan/français - Limousin-Marche-Périgord, Institut d’Estudis Occitans dau Lemosin, 2010
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe amori | |
|---|---|
| Futur de l’indicatif | amoros | 
amoros \a.ˈmo.ros\
- Futur du verbe amori.