altercatorius

Latin

Étymologie

Dérivé de altercatus, avec le suffixe -orius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif altercatorius altercatoriă altercatorium altercatoriī altercatoriae altercatoriă
Vocatif altercatorie altercatoriă altercatorium altercatoriī altercatoriae altercatoriă
Accusatif altercatorium altercatoriăm altercatorium altercatoriōs altercatoriās altercatoriă
Génitif altercatoriī altercatoriae altercatoriī altercatoriōrŭm altercatoriārŭm altercatoriōrŭm
Datif altercatoriō altercatoriae altercatoriō altercatoriīs altercatoriīs altercatoriīs
Ablatif altercatoriō altercatoriā altercatoriō altercatoriīs altercatoriīs altercatoriīs

altercatorius \Prononciation ?\

  1. qui sent la dispute, l'altercation.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références