aedificatrix
Latin
Étymologie
- Déverbal de aedifico (« édifier, bâtir, construire »), dérivé de aedificatum, avec le suffixe -trix.
 
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | aedificātrīx | aedificātrīcēs | 
| Vocatif | aedificātrīx | aedificātrīcēs | 
| Accusatif | aedificātrīcem | aedificātrīcēs | 
| Génitif | aedificātrīcis | aedificātrīcum | 
| Datif | aedificātrīcī | aedificātrīcibus | 
| Ablatif | aedificātrīcĕ | aedificātrīcibus | 
aedificātrīx \ae̯.di.fiˈkaː.triːks\ féminin 3e déclinaison, imparisyllabique (pour un homme, on dit : aedificator)
- Édificatrice, constructrice.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
 
Variantes
- ædificatrix
 - edificatrix
 
Dérivés dans d’autres langues
- Conventions internationales : Eunice aedificatrix, Leodice aedificatrix, Salmacina aedificatrix, Sipalolasma aedificatrix
 - Français : édificatrice
 
Références
- aedificatrix sur Logeion