Rundfunk

Allemand

Étymologie

(1918) Déverbal de funken[1]. Selon d'autres sources (1923), le mot aurait été créé par le technicien radio Hans Bredow avec le sens de « radio diffusée à la ronde »[2].

Nom commun

Cas Singulier
Nominatif der Rundfunk
Accusatif den Rundfunk
Génitif des Rundfunks
ou Rundfunkes
Datif dem Rundfunk

Rundfunk \ˈʁʊntˌfʊŋk\ masculin au singulier uniquement

  1. (Radiodiffusion) Radio, radiodiffusion, c'est à dire l'émission de signaux par l'intermédiaire d'ondes électromagnétiques destinées à être reçues directement par le public au moyen d'un poste récepteur ; mais également l'institution qui diffuse.
    • Rundfunk spielte als Informationsmittel im 20. Jahrhundert eine entscheidende Rolle.
      La radiodiffusion a joué un rôle décisif en tant que moyen d'information au XXe siècle.

Abréviations

  • Rdf.
  • Rdfk.
  • Rundf.

Synonymes

  • Funk (radiodiffusion), (radio)
  • Funkwesen (radiodiffusion) (Désuet)

Dérivés

  • DDR-Rundfunk
  • Rundfunkabkommen
  • Rundfunkansager
  • Rundfunkansprache (allocution radiodiffusée)
  • Rundfunkanstalt (station de radio)
  • Rundfunkantenne (antenne radio)
  • Rundfunkapparat (appareil de radiodiffusion)
  • Rundfunkarchiv (archives de la radio)
  • Rundfunkautor
  • Rundfunkbeitrag (redevance radiophonique)
  • Rundfunkbereich
  • Rundfunkbericht
  • Rundfunkchor
  • Rundfunkempfang (réception de la radiodiffusion)
  • Rundfunkempfänger (récepteur radio)
  • Rundfunkfreiheit (liberté de radiodiffusion)
  • Rundfunkfrequenz (fréquence de radiodiffusion)
  • Rundfunkgebäude (bâtiment de la radio)
  • Rundfunkgebühr (redevance radiophonique)
  • Rundfunkgenehmigung
  • Rundfunkgerät (poste de radio)
  • Rundfunkgeschichte
  • Rundfunkgesetz
  • Rundfunkhörer (auditeur de la radio), Rundfunkhörerin (auditrice de la radio)
  • Rundfunkintendant
  • Rundfunkinterview (interview radiodiffusée)
  • Rundfunkjournalist (journaliste de radio)
  • Rundfunkkanal
  • Rundfunkkomitee
  • Rundfunkkommentar
  • Rundfunkkommentator
  • Rundfunkkonzert
  • Rundfunklandschaft
  • Rundfunklautsprecher
  • Rundfunklizenz
  • Rundfunkmechaniker (mécanicien de radiodiffusion)
  • Rundfunkmeldung
  • Rundfunknetz
  • Rundfunkorchester (orchestre de radio)
  • Rundfunkordnung
  • Rundfunkpolitik
  • Rundfunkprogramm (programme de radio)
  • Rundfunkrat (conseil de la radiodiffusion), (conseiller de la radiodiffusion), Rundfunkrätin (conseillère de la radiodiffusion)
  • Rundfunkrecht
  • Rundfunkredaktion
  • Rundfunkrede (discours radiodiffusé)
  • Rundfunkreportage (reportage radiodiffusé)
  • Rundfunkreporter, Rundfunkreporterin (reporter de radio)
  • Rundfunkröhre
  • Rundfunksender (station de radio), (émetteur radio)
  • Rundfunksendung (émission en radiodiffusion)
  • Rundfunkservice
  • Rundfunksignal
  • Rundfunksprecher (animateur radio), Rundfunksprecherin (animatrice radio)
  • Rundfunkstaatsvertrag
  • Rundfunkstation (station de radio)
  • Rundfunkstörung
  • Rundfunkstudio (studio de radiodiffusion)
  • Rundfunksystem
  • Rundfunktechnik (technique de radiodiffusion)
  • Rundfunktechniker (technicien de radiodiffusion), Rundfunktechnikerin (technicienne de radiodiffusion)
  • Rundfunkteilnehmer
  • Rundfunkübertragung (transmission radio)
  • Rundfunkveranstalter
  • Rundfunkwerbung
  • Rundfunkzeitschrift
  • Rundfunkzeitung (journal radiodiffusé)
  • Satellitenrundfunk (radiodiffusion par satellite)
  • Staatsrundfunk (radio d'État)

Hyperonymes

Hyponymes

Prononciation

Voir aussi

  • Rundfunk sur l’encyclopédie Wikipédia (en allemand) 

Références

  1.  (Friedrich Kluge, Elmar Seebold : Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache. 25., édition revue et augmentée. Éditeur Walter de Gruyter, Berlin/New York 2011, ISBN 978-3-11-022364-4, DNB 1012311937, mot-clé: „Funk“, page 324).
  2.  (Günther Drosdowski , Duden, Le dictionnaire des origines. Etymologie der deutschen Sprache. Dans Le Duden en 12 volumes. 3. Volume 7, éditions Duden, Mannheim/Leipzig/Wien/Zürich 2001, ISBN 3-411-04073-4, mot-clé: „Funk“)

Sources

Bibliographie

  • Larousse - dictionnaire Allemand/Français - Français/Allemand, éd. 1958, p 650.
  • Harrap’s compact – dictionnaire Allemand/Français, éd. 2012, ISBN 978-2-81-870683-1, p 1474.