Orbona
Latin
Étymologie
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Orbonă |
| Vocatif | Orbonă |
| Accusatif | Orbonăm |
| Génitif | Orbonae |
| Datif | Orbonae |
| Ablatif | Orbonā
|
Orbōna \orˈboː.na\ féminin
- (Religion) Divinité tutélaire des orphelins.
Febris enim fanum in Palatio et Orbonae ad aedem Larum et aram Malae Fortunae Exquiliis consecratam videmus.
— (Cicéron, De natura deorum, 3, 63)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Variantes
Voir aussi
- Orbona sur l’encyclopédie Wikipédia
Références
- « Orbona », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Orbona », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage