Narbonicus
Latin
Étymologie
- De Narbo, Narbonis (« Narbonne ») avec le suffixe -icus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Narbonicus | Narbonică | Narbonicum | Narbonicī | Narbonicae | Narbonică |
| Vocatif | Narbonice | Narbonică | Narbonicum | Narbonicī | Narbonicae | Narbonică |
| Accusatif | Narbonicum | Narbonicăm | Narbonicum | Narbonicōs | Narbonicās | Narbonică |
| Génitif | Narbonicī | Narbonicae | Narbonicī | Narbonicōrŭm | Narbonicārŭm | Narbonicōrŭm |
| Datif | Narbonicō | Narbonicae | Narbonicō | Narbonicīs | Narbonicīs | Narbonicīs |
| Ablatif | Narbonicō | Narbonicā | Narbonicō | Narbonicīs | Narbonicīs | Narbonicīs |
Narbonicus \Prononciation ?\
- Narbonnais.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « Narbonicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage