Narbo
Gaulois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom propre
Narbo *\Prononciation ?\
- (Géographie) Narbonne.
Références
- Jean-Louis Brunaux, Les Gaulois, Tallandier, Paris, 2020, page 197
Latin
Étymologie
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Narbo |
| Vocatif | Narbo |
| Accusatif | Narbonem |
| Génitif | Narbonis |
| Datif | Narbonī |
| Ablatif | Narbonĕ
|
Narbo \ˈnar.boː\ masculin ou féminin (l’usage hésite)
- (Géographie) Narbonne.
Progressus in Nitiobriges et Gabalos ab utrisque obsides accipit et magna coacta manu in provinciam Narbonem versus eruptionem facere contendit.
— (César, B. G., VII, 7)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
in ora regio Sordonum intusque Consuaranorum, flumina Tecum, Vernodurum, oppida Illiberis, magnae quondam urbis tenue vestigium, Ruscino Latinorum, flumen Ataz, e Pyrenaeo Rubrensem permeans lacum, Narbo Martius Decumanorum colonia XII p. mari distans, flumina Araris, Liria. oppida de cetero rara praeiacentibus stagnis.
— (Pline, N. H., III, 32)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
- Narbo Martius
- Colonia Narbo Martius
- (En bas-latin) Narbona
Gentilés et adjectifs correspondants
Dérivés
- Gallia Narbonensis
- (En bas-latin) Narbona
Voir aussi
- Narbo sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
- « Narbo », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- ↑ Jean-Louis Brunaux, Les Gaulois, Tallandier, Paris, 2020