Conjugaison:espagnol/delirar

Conjugaison en espagnol
delirar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Conjugaison de delirar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   deliro [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 deliras
 delirás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   delira [Prononciation ?]
(nosostros-as)   deliramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   deliráis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   deliran [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he delirado [e]
(tú/vos)   has delirado [as]
(él/ella/Ud.)   ha delirado [a]
(nosotros-as)   hemos delirado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis delirado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han delirado [an]
Imparfait
(yo)   deliraba [Prononciation ?]
(tú/vos)   delirabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   deliraba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   delirábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   delirabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   deliraban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había delirado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías delirado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había delirado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos delirado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais delirado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían delirado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   deliré [Prononciation ?]
(tú/vos)   deliraste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   deliró [Prononciation ?]
(nosostros-as)   deliramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   delirasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   deliraron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube delirado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste delirado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo delirado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos delirado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis delirado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron delirado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   deliraré [Prononciation ?]
(tú/vos)   delirarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   delirará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   deliraremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   deliraréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   delirarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré delirado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás delirado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá delirado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos delirado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis delirado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán delirado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

Présent
(yo)   deliraría [Prononciation ?]
(tú/vos)   delirarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   deliraría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   deliraríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   deliraríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   delirarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría delirado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías delirado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría delirado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos delirado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais delirado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían delirado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   delire [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 delires
 delirés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   delire [Prononciation ?]
(nosostros-as)   deliremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   deliréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   deliren [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya delirado [ˈa.ja]
(tú/vos)   hayas delirado [ˈa.jas]
(él/ella/Ud.)   haya delirado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos delirado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis delirado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan delirado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   delirara [Prononciation ?]
(tú/vos)   deliraras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   delirara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   deliráramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   delirarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   deliraran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera delirado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras delirado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera delirado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos delirado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais delirado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran delirado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   delirase [Prononciation ?]
(tú/vos)   delirases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   delirase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   delirásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   deliraseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   delirasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese delirado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses delirado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese delirado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos delirado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis delirado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen delirado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   delirare [Prononciation ?]
(tú/vos)   delirares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   delirare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   deliráremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   delirareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   deliraren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere delirado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres delirado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere delirado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos delirado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis delirado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren delirado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 delira
 delirá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   delire [Prononciation ?]
(nosostros-as)   deliremos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   delirad [Prononciation ?]
(ustedes)   deliren [Prononciation ?]