Catius

Latin

Étymologie

De catus fin, aiguisé, avisé ») et -ius.

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Catius
Vocatif Catie
Accusatif Catium
Génitif Catiī
Datif Catiō
Ablatif Catiō


Catius \Prononciation ?\ masculin

  1. (Religion) Divinité de la ruse, selon saint Augustin.
    • Sed si uirtus non nisi ad ingeniosum posset uenire, quid opus erat deo Catio patre, qui catos, id est acutos faceret, cum hoc posset conferre felicitas?  (Augustin, De civitate Dei, IV)
      Si la Vertu suppose de l’esprit, qu’était-il besoin du père Catius, divinité chargée de rendre les hommes fins et avisés, la Félicité pouvant aussi d’ailleurs leur procurer cet avantage.  (trad.)

Prénom

Cas Singulier Pluriel
Nominatif Catius Catiī
Vocatif Catie Catiī
Accusatif Catium Catiōs
Génitif Catiī Catiōrum
Datif Catiō Catiīs
Ablatif Catiō Catiīs

Catius \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : Catia)

  1. Prénom masculin.

Références