Caracalla
Latin
Étymologie
- De caracalla (« tunique à manches »).
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Caracallă |
| Vocatif | Caracallă |
| Accusatif | Caracallăm |
| Génitif | Caracallae |
| Datif | Caracallae |
| Ablatif | Caracallā
|
Caracalla \Prononciation ?\ masculin
Voir aussi
- Caracalla sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
- « Caracalla », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 264)