ἀκήρατος
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀκήρατος | ἀκήρατος | ἀκήρατον | |||
| vocatif | ἀκήρατε | ἀκήρατε | ἀκήρατον | |||
| accusatif | ἀκήρατον | ἀκήρατον | ἀκήρατον | |||
| génitif | ἀκηράτου | ἀκηράτου | ἀκηράτου | |||
| datif | ἀκηράτῳ | ἀκηράτῳ | ἀκηράτῳ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀκηράτω | ἀκηράτω | ἀκηράτω | |||
| vocatif | ἀκηράτω | ἀκηράτω | ἀκηράτω | |||
| accusatif | ἀκηράτω | ἀκηράτω | ἀκηράτω | |||
| génitif | ἀκηράτοιν | ἀκηράτοιν | ἀκηράτοιν | |||
| datif | ἀκηράτοιν | ἀκηράτοιν | ἀκηράτοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀκήρατοι | ἀκήρατοι | ἀκήρατα | |||
| vocatif | ἀκήρατοι | ἀκήρατοι | ἀκήρατα | |||
| accusatif | ἀκηράτους | ἀκηράτους | ἀκήρατα | |||
| génitif | ἀκηράτων | ἀκηράτων | ἀκηράτων | |||
| datif | ἀκηράτοις | ἀκηράτοις | ἀκηράτοις | |||
ἀκήρατος *\Prononciation ?\