όξινος
Étymologie
- Du grec ancien ὀξίνης, oxínês (« aigre ») qui donne aussi ξινός.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | όξινος | όξινη | όξινο | |||
| génitif | όξινου | όξινης | όξινου | |||
| accusatif | όξινο | όξινη | όξινο | |||
| vocatif | όξινε | όξινη | όξινο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | όξινοι | όξινες | όξινα | |||
| génitif | όξινων | όξινων | όξινων | |||
| accusatif | όξινους | όξινες | όξινα | |||
| vocatif | όξινοι | όξινες | όξινα | |||
όξινος oxinos \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (όξινος)