οξύς
: ὀξύς
Étymologie
- Du grec ancien ὀξύς, oxús.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | οξύς | οξεία | οξύ | |||
| génitif | οξέος | οξείας | οξέος | |||
| accusatif | οξύ | οξεία | οξύ | |||
| vocatif | οξύ | οξεία | οξύ | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | οξείς | οξείες | οξέα | |||
| génitif | οξέων | οξειών | οξέων | |||
| accusatif | οξείς | οξείες | οξέα | |||
| vocatif | οξείς | οξείες | οξέα | |||
οξύς (oxís) \ɔ.ˈksis\