àncora
Catalan
Étymologie
- Du latin ancora.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| àncora \ˈaŋkuɾə\ |
àncores \ˈaŋkuɾəs\ |
àncora féminin
- (Marine) Ancre.
Apparentés étymologiques
- ancoratge
- ancoreria
Dérivés
- ancorar
- ancorell
- ancorer
- ancorot
Prononciation
- catalan oriental (hors majorquin) : [ˈaŋkuɾə]
- catalan occidental : [ˈaŋkoɾa]
- majorquin : [ˈaŋkoɾə]
- Espagne (Manresa) : écouter « àncora [Prononciation ?] »
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| àncora \ˈaɲkuʁa\ |
àncoras \ˈaɲkuʁas\ |
àncora [ˈaɲkuʁa] (graphie normalisée) féminin
- (Niçois) (Marine) Variante de ancora.
Références
- Georges Castellana, Dictionnaire niçois-français, Serre, Nice, 1952
Étymologie
- Du latin ancora.
Nom commun
àncora féminin
- (Marine) Ancre.