zomo
Espéranto
Étymologie
- Composé de la racine zom et de la finale -o (substantif).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | zomo \zomo\ |
zomoj \zomoj\ |
| Accusatif | zomon \zomon\ |
zomojn \zomojn\ |
zomo \zomo\
- (Aviation) Chandelle.
L' patrin' de Ĉieldi' kompatis pro forpelo
— (Xiong, Surluniĝo - Vejdo - Ĉinio, CRI Online Esperanto, 05/08/2019 → lire en ligne)
la paron kaj donacis unu fe-pilolon
al ili, tiel ke ilia viv' en vero
eterne daŭros eĉ sen perdi tempocolon,
post kiam ili ĝin englutos po duono
da fe-pilolo, sed se unu voros sola
ĝin, li aŭ ŝi ekflugos al ĉiel' en zomo.
Ĝojplene ili tenis ĝin en kest' memora.- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- (Photographie)
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « zomo [Prononciation ?] »
Références
Bibliographie
- zomo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- zomo sur le site Reta-vortaro.de (RV)
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
zomo \Prononciation ?\ masculin (pluriel : zomaye)
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
zomo \θömö\
Notes
Terme dans l’orthographe azümchefe.
Variantes orthographiques
Références
- Arturo Hernández Sallés, Nelly Ramos Pizarro, Rosa Huenchulaf Cayuqueo, 2006, Gramática básica de la lengua Mapuche, Tomo 1, Temuco, Corporación Nacional de Desarrollo Indígena.