zema
: zëma
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ζέμα, zéma.
Nom commun 1
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | zemă | zemae |
| Vocatif | zemă | zemae |
| Accusatif | zemăm | zemās |
| Génitif | zemae | zemārŭm |
| Datif | zemae | zemīs |
| Ablatif | zemā | zemīs |
zema \Prononciation ?\ féminin
Nom commun 2
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | zema | zemata |
| Vocatif | zema | zemata |
| Accusatif | zema | zemata |
| Génitif | zematis | zematum |
| Datif | zematī | zematibus |
| Ablatif | zematĕ | zematibus |
zema \Prononciation ?\ neutre
Variantes
Références
- « zema », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage