zdobycz

Étymologie

Déverbal de zdobyć (« conquérir, gagner »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif zdobycz zdobycze
Vocatif zdobyczy zdobycze
Accusatif zdobycz zdobycze
Génitif zdobyczy zdobyczy
Locatif zdobyczy zdobyczach
Datif zdobyczy zdobyczom
Instrumental zdobyczą zdobyczami

zdobycz \zdɔbɨʧ̑\ féminin

  1. Trophée, butin.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. (Chasse) Proie.

Synonymes

Dérivés

  • zdobyczny

Prononciation

Voir aussi

  • zdobycz sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références