wisior

Étymologie

De wisieć pendre »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif wisior wisiory
Vocatif wisiorze wisiory
Accusatif wisior wisiory
Génitif wisioru wisiorów
Locatif wisiorze wisiorach
Datif wisiorowi wisiorom
Instrumental wisiorem wisiorami

wisior \vʲiɕɔr\ masculin inanimé

  1. (Bijouterie) Pendentif.
    • Główną ozdobą naszyjnika jest wisior wykonany ręcznie z miedzianej blachy.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés

  • wisiorek

Références