wegtreiben
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich treibe weg |
| 2e du sing. | du treibst weg | |
| 3e du sing. | er/sie/es treibt weg | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich trieb weg |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich triebe weg |
| Impératif | 2e du sing. | treib weg treibe weg! |
| 2e du plur. | treibt weg! | |
| Participe passé | weggetrieben | |
| Auxiliaire | haben sein | |
| voir conjugaison allemande | ||
wegtreiben \ˈvɛkˌtʁaɪ̯bn̩\ (voir la conjugaison)
Note : La particule weg de ce verbe est séparable. Comme telle, elle est déplacée à la fin de la phrase dans la plupart des cas. Dans le participe passé, le préfixe ge- s’intercale entre la particule weg et le radical du verbe.
Antonymes
- hertreiben
- dahintreiben
Vocabulaire apparenté par le sens
- forttreiben
- verjagen
- verscheuchen
- vertreiben
- wegbefördern
- wegbringen
- wegdrängen
- wegdrücken
- wegekeln
- wegführen
- wegleiten
- wegjagen
- weglotsen
- wegreißen
- wegschaffen
- wegscheuchen
- wegschieben
- wegschleppen
- wegschleifen
- wegschupsen
- wegstoßen
- wegzerren
- wegziehen
- abdriften
- abtreiben
- davontreiben
- wegdriften
- wegschwimmen
- wegstreben
Prononciation
- Berlin : écouter « wegtreiben [ˈvɛkˌtʁaɪ̯bn̩] »
- Berlin : écouter « wegtreiben [ˈvɛkˌtʁaɪ̯bm̩] »