wdzięczny

Étymologie

Dérivé de wdzięk (« grâce »), avec le suffixe -ny, apparenté au tchèque vděčný de même sens.

Adjectif

Nombre Cas Masculin
animé		 Masculin
inanimé		 Neutre Féminin
Singulier Nominatif wdzięczny wdzięczne wdzięczna
Vocatif
Accusatif wdzięcznego wdzięczny wdzięczną
Génitif wdzięcznego wdzięcznej
Locatif wdzięcznym
Datif wdzięcznemu
Instrumental wdzięcznym wdzięczną
Pluriel Nominatif wdzięczni wdzięczne
Vocatif
Accusatif wdzięcznych
Génitif wdzięcznych
Locatif
Datif wdzięcznym
Instrumental wdzięcznymi

wdzięczny \vd͡ʑɛn.t͡ʂnɨ\

  1. Reconnaissant, qui rend grâce.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Gracieux.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Antonymes

Dérivés

  • wdzięczność

Apparentés étymologiques

  • wdzięczyć

Prononciation

Références

Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.