warnon
Forme de préposition
| Personne | Forme |
|---|---|
| 1re du sing. | warnon |
| 2e du sing. | warnout |
| 3e masc. du sing. | warnañ ou warnezhañ |
| 3e fém. du sing. | warni ou warnezhi |
| 1re du plur. | warnomp |
| 2e du plur. | warnocʼh |
| 3e du plur. | warno ou warnezho |
| Impersonnel | warnor |
warnon \ˈvarnɔ̃n\ ou \ˈwarnɔ̃n\
- Première personne du singulier de la préposition war.
— O ! Ma zad, pa oan o vont da dremen pont al Leger, e oa eno ur bagad soudarded a zo em laket da dennañ warnon, ha ʼvel ma oan ma-unan ez on deredet dʼar gêr.
— (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /3, Éditions Al Liamm, 1988, page 109)- — Oh ! Mon père, alors que jʼallais traverser le pont du Léguer, il y avait là un groupe de soldats qui sʼest mis à tirer sur moi, et comme jʼétais seule je suis accourue à la maison.
Variantes dialectales
- (Vannetais) àrnon
Prononciation
- Nantes (France) : écouter « warnon [Prononciation ?] » (bon niveau)