voeren
Néerlandais
Étymologie
- À rapprocher de l’allemand führen « conduire ».
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | voer | voerde |
| jij | voert | |
| hij, zij, het | voert | |
| wij | voeren | voerden |
| jullie | voeren | |
| zij | voeren | |
| u | voert | voerde |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | voerend | gevoerd |
voeren \Prononciation ?\ transitif
- Nourrir (ceux qui ne peuvent se nourrir eux-mêmes).
Een kind voeren.
- Nourrir un enfant.
Hij liet zich voeren.
- Il se laissa abecquer.
De vogels voeren.
- Donner à manger aux oiseaux.
Iemand dronken voeren.
- Soûler, enivrer quelqu’un.
- Conduire, mener, guider.
Iemand bij de hand voeren.
- Mener quelqu’un par la main.
- Porter, transporter.
Een titel voeren.
- Porter un titre.
Het woord voeren.
- Avoir la parole.
Het bevel voeren (over).
- Commander.
Oorlog voeren.
- Faire la guerre.
- (Commerce) Een artikel voeren.
- Suivre, faire un article.
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,5 % des Flamands,
- 100,0 % des Néerlandais.
Prononciation
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- Pays-Bas : écouter « voeren [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]