vituperativus

Latin

Étymologie

Dérivé de vituperatus, avec le suffixe -ivus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif vituperativus vituperativă vituperativum vituperativī vituperativae vituperativă
Vocatif vituperative vituperativă vituperativum vituperativī vituperativae vituperativă
Accusatif vituperativum vituperativăm vituperativum vituperativōs vituperativās vituperativă
Génitif vituperativī vituperativae vituperativī vituperativōrŭm vituperativārŭm vituperativōrŭm
Datif vituperativō vituperativae vituperativō vituperativīs vituperativīs vituperativīs
Ablatif vituperativō vituperativā vituperativō vituperativīs vituperativīs vituperativīs

vituperativus \Prononciation ?\

  1. Qui contient ou exprime un blâme.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références