virvla
Étymologie
- Dérivé de virvel, avec le suffixe -a.
Verbe
| Conjugaison de virvla | Actif | Passif |
|---|---|---|
| Infinitif | virvla | virvlas |
| Présent | virvlar | virvlas |
| Prétérit | virvlade | virvlades |
| Supin | virvlat | virvlats |
| Participe présent | virvlande | — |
| Participe passé | — | — |
| Impératif | virvla | — |
virvla \Prononciation ?\
Références
- Thekla Hammar, Svensk-fransk ordbok, 1936, 1re édition → consulter cet ouvrage (1051)