vigilia
 : vigília
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
 
Nom commun
vigilia [Prononciation ?] féminin
Références
- (it) Giuseppe Foti, Vocabolario del dialetto galloitalico di Sanfratello, Università degli studi di Catania, 2015 → consulter cet ouvrage
 
Italien
Étymologie
- Du latin vigilia.
 
Nom commun
vigilia féminin
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Étymologie
- De vigil.
 
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | vigiliă | vigiliae | 
| Vocatif | vigiliă | vigiliae | 
| Accusatif | vigiliăm | vigiliās | 
| Génitif | vigiliae | vigiliārŭm | 
| Datif | vigiliae | vigiliīs | 
| Ablatif | vigiliā | vigiliīs | 
vigilia \Prononciation ?\ féminin
- Veille, action de veiller, ronde, garde, guet, patrouille.
Nihilne te nocturnum praesidium Palati, nihil urbis vigiliae, nihil timor populi, nihil concursus bonorum omnium, nihil hic munitissimus habendi senatus locus, nihil horum ora voltusque moverunt?
— (Cicéron, Première Catilinaire)- Ni la garde qui veille la nuit sur le mont Palatin, ni les forces répandues dans toute la ville, ni la consternation du peuple, ni ce concours de tous les bons citoyens, ni le lieu fortifié choisi pour cette assemblée, ni les regards indignés de tous les sénateurs, rien n’a pu t’ébranler !
 
de tertia vigilia.
- au cours de la troisième veille.
 
 
Synonymes
Références
- « vigilia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage