vierdá
Étymologie
- Dérivé de vierd (« schéma »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | vierdá | vierdayá | vierdatá |
| 2e du sing. | vierdal | vierdayal | vierdatal |
| 3e du sing. | vierdar | vierdayar | vierdatar |
| 1re du plur. | vierdat | vierdayat | vierdatat |
| 2e du plur. | vierdac | vierdayac | vierdatac |
| 3e du plur. | vierdad | vierdayad | vierdatad |
| 4e du plur. | vierdav | vierdayav | vierdatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « vierdá [viɛrˈda] »
Références
- « vierdá », dans Kotapedia