vicino
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| vicino \Prononciation ?\ |
vicini \Prononciation ?\ |
vicino \vi.ˈʦi.nɔ\
Italien
Étymologie
- (Date à préciser) Du latin vicinus (« voisin »).
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| positif | ||
| Masculin | vicino \vi.ˈt͡ʃi.no\ |
vicini \vi.ˈt͡ʃi.ni\ |
| Féminin | vicina \vi.ˈt͡ʃi.na\ |
vicine \vi.ˈt͡ʃi.ne\ |
| superlatif absolu | ||
| Masculin | vicinissimo \Prononciation ?\ |
vicinissimi \Prononciation ?\ |
| Féminin | vicinissima \Prononciation ?\ |
vicinissime \Prononciation ?\ |
vicino \vi.ˈt͡ʃi.nɔ\
Dérivés
- circumvicino (« circonvoisin, circumvoisin »)
Adverbe
vicino \vi.ˈt͡ʃi.nɔ\
Nom commun
vicino \vi.ˈt͡ʃi.nɔ\ masculin
Prononciation
- Milan (Italie) : écouter « vicino [vi.ˈt͡ʃi.nɔ] »
- Milan (Italie) : écouter « un vicino [un vi.ˈt͡ʃi.nɔ] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Références
- « vicino », dans Sapere.it, Encyclopédie et dictionnaire italien en ligne, De Agostini Editore → consulter cet ouvrage