verwarnen
Allemand
Étymologie
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich verwarne |
| 2e du sing. | du verwarnst | |
| 3e du sing. | er/sie/es verwarnt | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich verwarnte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich verwarnte |
| Impératif | 2e du sing. | verwarn verwarne! |
| 2e du plur. | verwarnt! | |
| Participe passé | verwarnt | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
verwarnen \fɛɐ̯ˈvaʁnən\ (voir la conjugaison)
- Admonester, avertir, mettre en garde.
Arbeitgeber dürfen ihre Arbeitnehmer verwarnen, wenn diese ein Fehlverhalten gesetzt haben.
- Les employeurs sont autorisés à avertir leurs employés s'ils commettent une faute.
Dérivés
Prononciation
- Berlin : écouter « verwarnen [fɛɐ̯ˈvaʁnən] »
Références
- ↑ Duden, Bibliographisches Institut GmbH, Berlin → consulter cet ouvrage