verticaux
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | vertical \vɛʁ.ti.kal\ |
verticaux \vɛʁ.ti.ko\ |
| Féminin | verticale \vɛʁ.ti.kal\ |
verticales \vɛʁ.ti.kal\ |
verticaux \vɛʁ.ti.ko\
- Masculin pluriel de vertical.
Les meurtiats doivent toujours être verticaux; souvent le meurtiat est lui-même soutenu par des bois qui constituent le hourdage.
— (Michel Cazin, Les mines, page 80, Presses universitaires de France, 1951)
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| vertical \vɛʁ.ti.kal\ |
verticaux \vɛʁ.ti.ko\ |
verticaux \vɛʁ.ti.ko\ masculin
- Pluriel de vertical.
Prononciation
- France (Cesseras) : écouter « verticaux [Prononciation ?] »