venete
Ancien français
Étymologie
- Du latin vendita (« chose vendue »).
Nom commun
venete *\Prononciation ?\ féminin
Variantes
Dérivés
- veneter
Références
- Frédéric Godefroy, Dictionnaire de l’ancienne langue française et de tous ses dialectes du IXe au XVe siècle, édition de F. Vieweg, Paris, 1881–1902 → consulter cet ouvrage
Italien
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | veneto \ˈvɛ.ne.to\ |
veneti \ˈvɛ.ne.ti\ |
| Féminin | veneta \ˈvɛ.ne.ta\ |
venete \ˈvɛ.ne.te\ |
venete \ˈvɛ.ne.te\ féminin
- Pluriel de veneta.
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | veneto \ˈvɛ.ne.to\ |
veneti \ˈvɛ.ne.ti\ |
| Féminin | veneta \ˈvɛ.ne.ta\ |
venete \ˈvɛ.ne.te\ |
venete \ˈvɛ.ne.te\
- Féminin pluriel de veneto.