vella
Catalan
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | vell [ˈbeʎ] |
vells [ˈbeʎs] |
| Féminin | vella [ˈbeʎə] |
velles [ˈbeʎəs] |
vella [ˈbeʎə]
- Féminin singulier de vell.
Prononciation
- Valence (Espagne) : écouter « vella [Prononciation ?] »
Latin
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | vellă | vellae |
| Vocatif | vellă | vellae |
| Accusatif | vellăm | vellās |
| Génitif | vellae | vellārŭm |
| Datif | vellae | vellīs |
| Ablatif | vellā | vellīs |
vella \Prononciation ?\ féminin
Références
- « vella », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « vella », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage