velka
Espéranto
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | velka \ˈvel.ka\ |
velkaj \ˈvel.kaj\ |
| Accusatif | velkan \ˈvel.kan\ |
velkajn \ˈvel.kajn\ |
velka \ˈvel.ka\
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « velka [Prononciation ?] »
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | velka | velat |
| Génitif | velan | velkojen velkain (rare) |
| Partitif | velkaa | velkoja |
| Accusatif | velka [1] velan [2] |
velat |
| Inessif | velassa | veloissa |
| Élatif | velasta | veloista |
| Illatif | velkaan | velkoihin |
| Adessif | velalla | veloilla |
| Ablatif | velalta | veloilta |
| Allatif | velalle | veloille |
| Essif | velkana | velkoina |
| Translatif | velaksi | veloiksi |
| Abessif | velatta | veloitta |
| Instructif | — | veloin |
| Comitatif | — | velkoine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | velkani | velkamme |
| 2e personne | velkasi | velkanne |
| 3e personne | velkansa | |
velka \ˈʋel.kɑ\
Apparentés étymologiques
- velkaantua
Forme de nom commun
velka \ˈvelkɑ\
- Accusatif II singulier de velka.