vanmakt
Étymologie
- Dérivé de makt (« pouvoir »), avec le préfixe van- (« sans »).
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Indénombrable | vanmakt | vanmakten |
vanmakt \Prononciation ?\ commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Indénombrable | vanmakt | vanmakten |
vanmakt \Prononciation ?\ commun