vankievé
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | vankievé | vankieveyé | vankieveté |
| 2e du sing. | vankievel | vankieveyel | vankievetel |
| 3e du sing. | vankiever | vankieveyer | vankieveter |
| 1re du plur. | vankievet | vankieveyet | vankievetet |
| 2e du plur. | vankievec | vankieveyec | vankievetec |
| 3e du plur. | vankieved | vankieveyed | vankieveted |
| 4e du plur. | vankievev | vankieveyev | vankievetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
vankievé \vankiɛˈvɛ\ ou \vankieˈve\ ou \vankiɛˈve\ ou \vankieˈvɛ\ transitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « vankievé [vankiɛˈvɛ] »
Références
- « vankievé », dans Kotapedia