vanitudo

Latin

Étymologie

Dérivé de vanus, avec le suffixe -tudo.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif vanitudo vanitudinēs
Vocatif vanitudo vanitudinēs
Accusatif vanitudinem vanitudinēs
Génitif vanitudinis vanitudinum
Datif vanitudinī vanitudinibus
Ablatif vanitudinĕ vanitudinibus

vanitudo \Prononciation ?\ féminin

  1. Mensonge, vanité.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références